Aanbod
Een overzicht van het aanbod van de parochie
Gezin
Het was een boeiend gesprek in een gezin waarbij vader en moeder en hun beide dochters aanwezig waren. “Pastor, wij maken samen altijd ruzie”, zei de oudste dochter, “hoe kun je dat voorkomen?” Ik zette ze tegenover elkaar aan tafel. Als je ruzie hebt sta je tegenover elkaar. Ze mochten eventjes heel “lelijk” kijken en toen gaf ik hen als opdracht””Schrijf vijf goede eigenschappen op van je zusje.” “Ja, hé”, was het antwoord, “dan kun je toch geen ruzie meer maken!” Dat was precies de bedoeling. Een van de sterk makende punten die onze kerk mag uitdragen is de oproep om het beste in elkaar naar boven te halen door elkaar aan te spreken op de goede en positieve eigenschappen die we allemaal in ons hebben. Het gezin biedt daartoe unieke kansen. De kerk zal u graag ondersteunen bij deze heerlijke opdracht.
Jeugd en jongeren
Tijdens een treinreis naar Lourdes kreeg ik van een jongere een zeer uitvoerig antwoord op de vraag van je allemaal met een Ipad en Iphone kunt doen. Feilloos schoven zijn vingers over de knoppen en dat “beestje” bleek bijna alles te kunnen. Ik geloofde wat ik zag.
Op de terugreis sprak ik dezelfde knul nog eens. Uiteraard kwam de Ipad ter sprake, maar ook de Lourdeservaring. “Daar doe je ervaringen op”, zei hij, “die je levenslang met je meedraagt.” Geloofservaringen noemen we dat. In Lourdes wordt dat geloofd gevierd en gedeeld. “Het smaakt naar meer”, zei hij toen.
Het is een facet … samen op weg gaan … ons leven is één grote bedevaartstocht. De kerk wil op die levensweg voor jou graag een baken zijn van geloof, hoop en liefde.
Volwassenen
“Ik hoop dat ik als gelovige volwassen ben geworden voordat ik “kinds” word.” Wanneer ben je volwassen? Als je 18 jaar bent of als je je rijbewijs hebt gehaald of je schooldiploma of als je elkaar je ja- woord gegeven hebt?” Ik ben geneigd te zeggen: dan begint het pas. De kunst van het leven is om zowel de mooiste als de meest ingrijpende levenservaringen zo te verwerken dat je er sterker van wordt, meer volwassen. Volwassen word je stapje voor stapje, maar ook dan nog zijn er momenten waarop je je onvolwassen voelt of als zodanig gedraagt.
Die menselijke trekje zijn ook onze kerk eigen. Ze trekt af en toe terecht het boetekleed aan om daardoor te kunnen groeien in haar geloofsbeleving. Onze kerk wil zich graag kwetsbaar opstellen om daardoor –samen met u- het leven in al haar facetten te kunnen beleven, daarbij terugvallend op de immens rijke boodschap die we mogen putten uit het evangelie. Jezus noemt God biddend “Onze Vader”, en daarmee spreken we de hoop uit dat God ook ons als een Vader mag begeleiden en beschermen op onze weg door het leven. Als u die Vader ook graag beter wilt leren kennen, dan gaan we als parochie graag met u op zoek naar die liefdevolle God, die vooral ook mild en vergevend is en die maar al te goed begrijpt dat we allemaal onze twijfels hebben. Geloof zonder twijfels bestaat niet. We hopen samen te groeien naar volwassenheid.
Ouderen
“Oefening baart kunst.” Als je je “senior” mag noemen en je de kansen die het leven je geboden heeft benut hebt, dan heb je anderen “iets” te zeggen. De mooiste ervaring mocht ik delen met een oma van 94 jaar die aan bed gekluisterd was en voor iedere beweging van anderen afhankelijk was. Op mijn vraag: “Wat betekent het leven nog voor u?” was haar antwoord: “Veel. Ik kan nog steeds genieten van de goede verzorging, ik kan nog dank je wel zeggen en een vriendelijke glimlacht op mijn gezicht toveren.” Het kwam er op neer dat ze steeds meer ging genieten van alles wat anderen beter konden dan zij zelf. En dan ontdek je ineens dat er –naarmate je ouder wordt- steeds meer te genieten valt. Senioren zijn op een leeftijd gekomen waarop ze steeds meer aan anderen moeten overlaten. Je wordt meer en meer afhankelijk van …. en daar hebben we moeite mee. Weet je dat het gevoel van afhankelijk zijn de beste voedingsbron is om te groeien in geloof. Geloven gedijt bij een houding van: je afhankelijk voelen, gedragen willen worden door … Senioren die zich deze houding eigen willen maken en daardoor God op het spoor willen komen, vinden in de kerk hun juiste bondgenoot. We kunnen elkaars leven draagkracht geven, met dank aan onze goede God.