Woorden van hoop door Pastoor van Beurden; klik hier

FEEST VAN DE HERSCHEPPING – Pinksteren 2020

Het Paasfeest, Hemelvaart en ook het Pinksterfeest vieren wij dit jaar met gesloten kerkgebouwen. Vanaf half maart waren omwille van de volksgezondheid, in de ogen van de overheid en de Nederlandse bisschoppen, stringente regels noodzakelijk. Met name ouderen zijn extra kwetsbaar voor het rondwarende virus. En vooral oudere mensen verzamelen zich in onze kerkgebouwen voor het vieren van de liturgie. Een en ander impliceerde uiterste voorzichtigheid. Want de eredienst aan God mag geen bron van ziekte en dood van medemensen worden. Natuurlijk heeft dat bij veel gelovigen uitermate veel pijn en verdriet gegeven, niet in de laatste plaats ook bij de priesters en de bisschoppen. De onmogelijkheid om de Heilige Communie te ontvangen en de beperking tot de geestelijke communie is voor talrijke gelovigen een heel groot offer geweest. Mede door de grote discipline en uithoudingsvermogen van verreweg de meeste Nederlanders lijkt het virus enigszins onder controle te zijn. Maar zolang er geen afdoende medicijnen voor patiënten zijn ontwikkeld en vooral zolang er geen vaccin tegen het virus is gevonden, is uiterste alertheid noodzakelijk. Zowel van de regering als van ons als mensen van de Kerk.

Kerkelijke herschepping
Pinksteren vormt het feest van Gods Geest. Wij lezen in het Nieuwe Testament dat tijdens het eerste Pinksterfeest angstige en lamgeslagen leerlingen van Jezus weer moed vatten. Zij beëindigen een zelfgekozen afzondering. De deuren en ramen gaan open. In kracht van de heilige Geest verkondigen zij Gods grote daden met als kern Gods onvoorwaardelijke liefde en trouw in Jezus Christus. Pinksteren betekent in zekere zin de geboorte van de Kerk. De leerlingen staan op uit hun verlamming en vatten moed om als missionarissen te gaan getuigen. Tegen die achtergrond mogen wij Pinksteren het feest van de herschepping noemen.

Allereerst in Jeruzalem, maar al snel ook buiten de stad, worden volgelingen van Jezus actief. Eerst worden Joodse mensen aangesproken. Maar al spoedig wordt duidelijk dat God de poort van het geloof heeft opengezet voor alle mensen. Het Evangelie heeft een universele strekking. Uit alle volkeren, rassen en talen worden mensen uitgenodigd hun hart aan het Evangelie te geven en in vriendschap met de levende Christus te gaan leven.

In deze dagen beleven wij, als gelovigen in Nederland, in zekere zin ook een herschepping, of op zijn minst een kerkelijke herstart. De versoepelingen die maatschappelijk mogelijk zijn, bieden ook voor onze Kerk nieuw perspectief. Nog voorzichtig en stap voor stap. In de maand juni gaat het om eucharistievieringen met dertig gelovigen. En per 1 juli zal dat met honderd gelovigen mogelijk zijn. Op Sacramentsdag, zondag 14 juni, zal na drie maanden weer de Heilige Communie worden uitgereikt. Tenzij een tweede besmettingsgolf roet in het eten gooit en de overheid alsnog nieuwe beperkende maatregelen moet afkondigen. Alles bijeen zijn de versoepelingen een reden tot grote dankbaarheid.

De bisschoppelijke regels die vanaf 1 juni gelden, hebben niet overal gejuich opgeroepen. Sommige regels worden als extreem voorzichtig beleefd. Ik besef dat de bisschoppen veel van de pastores en besturen vragen om de kerkelijke herstart in goede banen te leiden. Het zou fantastisch zijn als de stringente regels spoedig kunnen worden versoepeld. Maar zolang het virus onder ons is, mag juist van de Kerk als morele instantie, worden verwacht dat zij optimaal zorgt voor de gezondheid van mensen. Ik heb alle vertrouwen dat pastorale teams en besturen op dit punt prudent zullen handelen.

Door de crisis zijn heel veel pastores op digitaal terrein creatief geworden. Gelukkig kon zo in veel gevallen de liturgie van de Kerk bij de gelovigen gebracht worden en kon ook op catechetisch en diaconaal terrein het nodige werk doorgang vinden. Zo hoor ik van meerdere priesters dat zij langs de digitale weg catechese geven of met hun jongeren in contact blijven. Laten wij hopen dat bij de doorstart van het kerkelijk leven de mogelijkheden van de techniek optimaal worden benut voor een nieuwe missionaire inzet.

Maatschappelijke herschepping
Het virus heeft naast medische ook grote sociale gevolgen. Ik noem alleen al de eenzaamheid van ouderen én jongeren. Steeds duidelijker wordt echter ook de sociaaleconomische impact van de wereldwijde pandemie. Vele miljoenen mensen zijn werkeloos geworden en vele miljarden zijn verdampt. De coronacrisis raakt de wereld in een tijd van grote maatschappelijke uitdagingen. Wij stonden immers al vòòr de crisis voor de taak om de wereld tot 2050 rechtvaardiger en duurzamer te maken. Wij vieren dit jaar het lustrum van de encycliek Laudato Si. In 2015 schreef onze paus dit baanbrekende document en de inhoud is van uitermate groot belang tot op de dag van vandaag.

Paus Franciscus komt op voor een cultuur van het leven. In de visie van de paus gaat het dan niet alleen om het bescherming van het ongeboren leven en het oude, aftakelende leven maar ook om wereldwijde sociale rechtvaardigheid en de bescherming van de aarde als ons gemeenschappelijk huis. Wij moeten de komende jaren onze blik steeds meer verbreden en niet alleen zorgen voor mensen maar ook voor onze dieren en planten.

De directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau, Kim Putters, citeerde recent in een interview het Engelse spreekwoord Never waste a good crisis. De coronacrisis vormt voor overheden, ondernemingen en burgers een extra uitdaging om de totale economie verder te verduurzamen, massale verspilling van voedsel en grondstoffen effectief te bestrijden en te komen tot een betere verdeling van de goederen van deze wereld. Om dit te realiseren doet de paus een oproep tot een ecologische bekering. Wij moeten recht doen aan de armen en vluchtelingen van deze wereld en goed omgaan met Moeder Aarde. In de komende jaren moet deze wereldwijde transitie meer en meer gestalte krijgen. Een geweldige opdracht voor de gehele mensheid. De Pinkstergeest kan christenen inspireren tot deze maatschappelijke herschepping die de komende decennia zal moeten plaatsvinden. Paus Franciscus roept in Laudato Si op tot een bundeling van alle spirituele krachten, christenen, andersgelovigen en ongelovigen. De inzet voor meer rechtvaardigheid en bescherming van de schepping vormt immers een opdracht voor alle mensen, ongeacht hun godsdienst of levensovertuiging. Wij geloven dat Gods Geest ver buiten de Kerk aan het werk is. Het ware, goede en schone buiten de christelijke cultuurkring mogen wij dankbaar zien als het werk van Gods Geest.

Kom Schepper Geest
Op weg naar het Pinksterfeest bidden wij om de komst van Gods scheppende en herscheppende Geest. Zowel kerkelijk als maatschappelijk staan wij voor grote uitdagingen. De Geest wil christenen inspireren om de verantwoordelijkheid van hun doopsel serieus te nemen en te bouwen aan missionaire parochies rondom Christus. Tevens staan wij voor de uitdaging om een bijdrage te leveren aan een maatschappelijke herschepping. Opdat recht wordt gedaan aan de waardigheid van alle mensen als schepselen van God en de aarde, die ons draagt en voedt, wordt beschermd. God is de eigenaar van deze aarde. Wij zijn niets meer dan rentmeesters en hoveniers.

Vanuit deze overtuiging wens ik u een Zalig Pinksterfeest.

+ Mgr. dr. Gerard de Korte

Bisschop van ’s-Hertogenbosch

HET THUISKOMEN VAN JEZUS EN CORONA – Hemelvaart 2020

Donderdag vieren wij het Hoogfeest van de Hemelvaart van de Heer. Voor de meeste Nederlanders betekent Hemelvaartsdag vooral het begin van een extra lang weekend. Niets minder maar ook niets meer. Ook een aantal christenen in het Nederland van vandaag loopt niet echt warm voor het feest. In ieder geval is het kerkbezoek bijna overal lager dan op een gemiddelde zondag. Overigens zal er dit jaar helemaal geen kerkbezoek mogelijk zijn. Het coronavirus blokkeert als onzichtbare tegenstander tal van zaken. Het virus verhindert ook een feestelijke viering van de thuiskomst van Christus bij de Bron van waaruit Hij leefde. Want dat is, naar mijn overtuiging, het hart van Hemelvaart. Jezus heeft na zijn arrestatie, marteling en kruisdood van God nieuw leven ontvangen. Wij hebben dat kerngegeven van ons geloof tijdens het Paasfeest opnieuw mogen vieren. Jezus is van de Vader uitgegaan en tot de Vader teruggekeerd.

Met Hemelvaart gaat het echter niet alleen over Jezus maar ook over ons. Het thuiskomen van de Zoon bij zijn Vader, vormt voor ons een belofte. Ook wij mogen hopen op een thuiskomen. God laat de vrienden en vriendinnen van zijn Zoon niet in de steek. Hemelvaart impliceert voor ons de belofte dat God trouw is, hier en nu en tot over de grens van dit aardse leven heen. Wij mogen rusten in de palm van Gods hand. God is onze rots, de toevlucht die op ons wacht (vgl. Psalm 73).

Troost voor rouwenden
In ons land sterven ieder jaar 150.000 mensen. Gemiddeld per week dus zo’n 3.000. In de afgelopen maanden zijn door het virus duizenden mensen extra gestorven. Op het moment dat ik dit Woord ter bemoediging schrijf, is bekend geworden dat in de laatste 9 weken een oversterfte van 9000 mensen is vastgesteld, de meesten als gevolg van het coronavirus. Vele families zijn daardoor recentelijk vaak hard en onbarmhartig met de dood van een dierbare geconfronteerd. Cijfers over het aantal doden zijn kil maar achter ieder getal gaat intens verdriet om het afscheid van een dierbare schuil. En daarbij komt dat door het besmettingsgevaar er allerlei restricties rondom een uitvaart zijn. Zo wordt het afscheid nemen van een gestorven dierbare in de huidige omstandigheden extra moeilijk en pijnlijk.

Ik ben dankbaar voor de inzet van onze pastorale teams en vele vrijwilligers. In sommige delen van het bisdom zijn bovengemiddeld veel besmettingen waargenomen en dus ook extra veel zieken en doden. Het begeleiden van de zieken en de stervenden maar ook het troosten van de nabestaanden is juist nu een belangrijke pastorale taak. Op deze manier kan onze geloofsgemeenschap zich van haar beste kant laten zien.

Missionaire opdracht
De eerste leerlingen die getuigen zijn van de thuiskomst van Jezus bij de Vader, mogen niet naar boven blijven staren. De blik moet niet naar boven gericht blijven maar naar voren worden gericht Het gaat om de toekomst. De levende Christus wil dat zijn leerlingen het Evangelie niet verborgen houden. Zij worden de wereld ingezonden om het goede nieuws over Gods onvoorwaardelijke liefde in Christus te vertellen

Altijd weer kom ik onder de indruk van de missionaire kracht van de apostel Paulus. In de Schriftlezingen van deze Paastijd komt het missiewerk van Paulus veelvuldig ter sprake. Zoals hij eens al zijn energie gebruikte om de Kerk te vernietigen; zo wordt hij na zijn bekering een missionaris die zich met tomeloze energie heeft ingezet. Heel het Middellandse Zeegebied wordt afgereisd en tal van ontberingen en tegenslagen worden doorstaan. Zo komt Paulus als onvermoeibare missionaris in beeld. Hopelijk een blijvende bron van inspiratie voor ons.

Wij leven in een spannende tijd voor de Kerk. Er is al jaren sprake van teruggang. De kerkelijke cijfers worden ieder jaar lager en helaas worden ook in ons bisdom kerkgebouwen verkocht en aan de eredienst onttrokken. Maar deze situatie mag ons niet gijzelen en passief maken. In de bisdommen van Nederland wordt gelukkig veel gesproken over missionaire geloofsgemeenschappen. Ook in ons eigen bisdom maken veel priesters, diakens, pastoraal werkers en andere gelovigen plannen voor missionaire initiatieven. Het doopsel vormt een geschenk maar ook een opdracht. Katholieken mogen daarom worden aangesproken op de verantwoordelijkheid van hun doopsel. Zij zijn geroepen om leesbare brieven van Christus te zijn. Alleen als gelovigen in de parochies present zijn en zorgen voor een gezond financieel fundament hebben onze katholieke geloofsgemeenschappen een toekomst.

Wachten op de Geest
Wij leven toe naar het feest van de heilige Geest. Na de dood van Jezus hebben de eerste leerlingen zich angstig opgesloten. Ongetwijfeld waren zij bevreesd dat ook zij zouden worden gearresteerd, gemarteld en gedood. Maar als de Pinkstergeest komt, verdwijnt de angst als sneeuw voor de zon. Het gesloten huis wordt verlaten en de leerlingen gaan spreken over de grote daden die God in Christus heeft verricht. Zij spreken over de hoop die in hen leeft.

De huidige crisis maakt velen van ons ook onzeker en bang. Er is angst voor ziekte, voor eenzaamheid of economische malaise. Maar de Geest wil ons moed en veerkracht geven. Gelukkig de mens die juist in deze coronatijd zijn hoofd opricht en zelfbewust kijkt naar de toekomst. Het leven is voor verreweg de meeste mensen uitermate onzeker. Laten wij uitzien naar de Pinkstergeest vanuit het geloof dat de toekomst in Gods zorgende hand ligt. Bij Hem mogen wij ons veilig weten.

+ Mgr. dr. Gerard de Korte

Bisschop van ’s-Hertogenbosch

MARIA EN DE CORONACRISIS

Mei 2020 verloopt heel anders dan de andere meimaanden binnen ons bisdom. Dit jaar zijn er geen grootste publieke vieringen en geen processies. Dat geldt niet alleen voor de Sint Jan in ’s-Hertogenbosch maar ook voor alle andere Mariaoorden binnen ons diocees. Voor velen maakt dat het verdriet om de huidige liturgische beperkingen extra groot. Met het hoofd beseffen wij dat de volksgezondheid geen grote samenkomsten toestaat, maar met het hart zouden wij dat graag anders zien. Wij worden op dit punt opgeroepen tot ascese ter bescherming van de eigen en andermans gezondheid. Gelukkig zijn wel vele van onze kerkgebouwen open voor persoonlijk gebed. Maria wordt daar niet vergeten en zij zal ook ons niet vergeten. Ook in deze vervelende coronatijd, met veel spanning en onzekerheid, blijft de liefde voor de moeder van de Heer binnen ons diocees sterk. Voor niet weinigen blijft Maria een bron van bemoediging en kracht.

Bernadette In de planning van ons bisdom zou juist deze maand mei de heilige Bernadette centraal staan. Een reliek, een klein stukje huid van Bernadette, zou naar Nederland komen. Bernadette is de jonge Franse vrouw die in Lourdes Maria een aantal keren mocht ontmoeten. De heilige Bernadette was een arm en ongeletterd meisje maar met een groot en diep geloof. Zij maakt duidelijk dat voor God aanzien, macht en geld onbelangrijk zijn. De Heer bemint alle mensen maar heel bijzonder die naar aardse maatstaven weinig in tel zijn. De boodschap van Lourdes is eenvoudig. Het gaat om de evangelische boodschap tot ommekeer en levensvernieuwing. De moeder van de Heer roept via Bernadette op om mensen van gebed te zijn. En steeds meer te groeien in verbondenheid en vriendschap met Christus. Het reliek van Bernadette zou in alle bisdommen worden ontvangen en aan ons bisdom viel de eer te beurt om komende maandag 11 mei de spits af te bijten. Samen met Mgr. Woorts, hulpbisschop van Utrecht en bisschop-referent voor de bedevaarten, zou ik de Bernadetteweek inluiden met een feestelijke vesper. Gedurende de hele week waren activiteiten gepland met iedere dag een eigen thema en doelgroep. Ik noem een bijeenkomst met schoolkinderen en gezinnen. Maar ook een ontmoeting met mensen die zorg nodig hebben en daklozen. Ook was een grote lichtprocessie door ’s-Hertogenbosch gepland. Kortom: een week vol ontmoeting, bezinning en gebed. Maar de coronacrisis heeft een flinke streep door de plannen gehaald. Wij hebben alle activiteiten helaas moeten afgelasten.

Maria en Christus Hoewel totaal anders dan gewoonlijk, nodigt ook deze meimaand, waarin ook moederdag valt, ons weer uit na te denken over de plaats van Maria in de geschiedenis van God met ons mensen. Aandacht voor Maria betekent direct ook aandacht voor Jezus. Meer nog: de aandacht voor de moeder heeft alles te maken met de Zoon. Maria speelt een bijzondere rol bij de menswording van God in Christus. Zij is beschikbaar om Hem de wereld binnen te dragen. Juist om die reden zegt het evangelie dat Maria door alle geslachten zalig zal worden geprezen (Lucas 1, 48). In het licht van Gods menswording heeft Maria in haar litanie ook de titel ark van het verbond gekregen. Hier gaat een notie uit het Oude Testament mee resoneren. Zoals in het boek Exodus een wolk de tent van samenkomst met de ark van het verbond overschaduwt als teken van Gods aanwezigheid (Exodus 40, 34), zo wordt nu Maria als nieuwe verbondsark door Gods Geest overschaduwd. Zij draagt in haar schoot de Immanuel, God-met-ons.
Op de bruiloft van Kana, aan het begin van het openbaar leven van Jezus volgens het evangelie naar Johannes, zegt Maria tot de bedienden: “Doe maar wat Hij u zeggen zal”(Johannes 2,5). Voor mij spreekt Maria nog steeds deze woorden tot ons. Maria verwijst altijd naar Christus. Zij hoopt dat wij doen wat Hij ons zegt. Maria brengt ons zo steeds opnieuw bij haar Zoon. Maria is ook aanwezig bij de kruisiging van haar geliefde Zoon. Talrijk zijn de afbeeldingen van Maria met het lichaam van de gestorven Christus op haar schoot. Voor ieder mens een aangrijpend beeld. Deze vrouw weet wat het is een volwassen kind te verliezen. Veel katholieken die zelf een kind hebben verloren aan de dood, vinden troost bij Maria. Maar de Kerk gelooft ook dat Maria, als eerste van de gelovigen, Christus heeft mogen navolgen in de opstanding. Waar de Zoon is, daar mag ook de moeder zijn, Maria als voorbeeldige gelovige en onze voorspreekster bij God. Juist in deze onzekere en nare crisistijd mogen wij ons toevertrouwen aan haar gebed bij God.

Wachtend op de Geest In deze Paastijd leven wij toe naar het Pinksterfeest, het feest van de Geest. Het geschenk van de Geest op Pinksteren geldt als de geboorte van de Kerk. Na de terugkeer van Jezus naar de Vader, verblijven Maria en de apostelen in een bovenzaal te Jeruzalem (Handelingen 1, 1314). Het is dan ook niet zo vreemd dat, op schilderijen en iconen over Pinksteren, Maria vaak te midden van de apostelen wordt afgebeeld. Wachtend op de Geest is Maria zo het beeld van de geduldige gelovige. Haar beschikbaarheid, eenvoud en Godsvertrouwen vormen een voorbeeld voor ieder van ons. Het is opvallend dat tijdens het Tweede Vaticaanse Concilie(1962-1965) de verzamelde bisschoppen geen apart Mariadocument hebben willen uitgeven maar over de moeder van de Heer spreken in Lumen Gentium, het grote document over de Kerk. Maria is stevig verbonden met Christus maar evenzeer met de geloofsgemeenschap. Maria is toonbeeld en model voor alle leden van de Kerk, in het bijzonder door haar geloof, haar liefde en volmaakte eenheid met Christus.

Bemoediging en veerkracht In deze meimaand krijgt Maria in de liturgie van de Kerk en in ons eigen geloofsleven extra aandacht. Paus Franciscus nodigt ons juist nu uit het rozenkransgebed te bidden en om met het hart van Maria naar het gelaat van Christus te kijken. Ik hoop dat wij in deze lastige tijd bemoediging en kracht zullen putten uit ons geloof dat God in Jezus een vernieuwd en altijddurend verbond met ons heeft gesloten. Maria heeft Jezus, Gods definitieve en onovertrefbare openbaring, onze wereld binnengedragen. Ik hoop en bid dat Maria Christus ook ons eigen bestaan mag binnendragen. Bij Hem vinden wij geborgenheid en veiligheid.

• Mgr. dr. Gerard de Korte Bisschop van ’s-Hertogenbosch